در ۲ تا ۳ سالگی کودک گاهی رفتارهایی دارد که مورد قبول خانواده نیست بنابراین باید بعد از یافتن علت راههای مقابله با این رفتارهای نامناسب را بیابید.
🔺شاید عصبانی است
عصبانیت شایعترین مشکل بچههاست. این عصبانیت در واقع تجلی درد و ناکامی کودک به دلیل ناتوانی او در کنترل جهان اطراف است. از آنجا که کودک نوپاست، هر چند احساسات او بسیار قوی است اما وسیله کافی برای ابراز ناامیدی را ندارد و همین او را بیش از پیش ناامید کرده و از عصبانیت منفجر میکند. در نهایت او با تنها وسیلهای که در اختیار دارد به دیگران حمله میکند یعنی با کتک زدن.
🔺جلب توجه میکند
کودک نیاز به توجه دارد بهطور معمول او ترجیح میدهد از راههای مثبت یعنی با انجام کارهای خوب این توجه را بهدست آورد اما اگر تشویق کارهای خوب به اندازه کافی نباشد و کودک مورد بیتوجهی قرار گیرد، برای او توجه منفی هم بهتر از بیتوجهی است. کودکی که اغلب مورد غفلت واقع میشود ممکن است پس از مدتی کشف کند که اگر جنگ و دعوا راه بیندازد و دیگران را بزند در مرکز توجه دیگران قرار میگیرد.
🔺ارتباط کلامی را یاد دهید
کودک باید بیاموزد که از کلمات برای بیان احساسات منفیاش استفاده کند. به کودک یاد بدهیم در زمان مناسب بگوید «الان عصبانی هستم!» وقتی کـودک بتواند احساسات خود را مستقیما و مانند افراد بالغ بیان کند، شیوه کتک زدن به تدریج متوقف میشود.
🔺احساساتش را تصدیق کنید
کودک میزند چون نمیتواند احساسات خود را به ما منتقل کند. وقتی به احساسات کودک آگاه باشید و آن را تصـدیق کنید، دیگر دلیلی برای کتک زدن وجود ندارد. مثـلا به او بگـویید «حتمـا از اینکه به تـو اجـازه ندادهام اینکار را بکنی خیلی ناراحت هستی!» با این جمله به او نشان میدهید که احساس او را درک کردهاید و به او حـق میدهید که احسـاس عصبانیت کند و این طبیعی است. آنچه ما با این کار به او میآموزیم، این است که با روشی غیر از کتک زدن عصبانیت خود را ابراز کند
منبع : چرا فرزندم کتک میزند؟
در ۲ تا ۳ سالگی کودک گاهی رفتارهایی دارد که مورد قبول خانواده نیست بنابراین باید بعد از یافتن علت راههای مقابله با این رفتارهای نامناسب را بیابید.
🔺شاید عصبانی است
عصبانیت شایعترین مشکل بچههاست. این عصبانیت در واقع تجلی درد و ناکامی کودک به دلیل ناتوانی او در کنترل جهان اطراف است. از آنجا که کودک نوپاست، هر چند احساسات او بسیار قوی است اما وسیله کافی برای ابراز ناامیدی را ندارد و همین او را بیش از پیش ناامید کرده و از عصبانیت منفجر میکند. در نهایت او با تنها وسیلهای که در اختیار دارد به دیگران حمله میکند یعنی با کتک زدن.
🔺جلب توجه میکند
کودک نیاز به توجه دارد بهطور معمول او ترجیح میدهد از راههای مثبت یعنی با انجام کارهای خوب این توجه را بهدست آورد اما اگر تشویق کارهای خوب به اندازه کافی نباشد و کودک مورد بیتوجهی قرار گیرد، برای او توجه منفی هم بهتر از بیتوجهی است. کودکی که اغلب مورد غفلت واقع میشود ممکن است پس از مدتی کشف کند که اگر جنگ و دعوا راه بیندازد و دیگران را بزند در مرکز توجه دیگران قرار میگیرد.
🔺ارتباط کلامی را یاد دهید
کودک باید بیاموزد که از کلمات برای بیان احساسات منفیاش استفاده کند. به کودک یاد بدهیم در زمان مناسب بگوید «الان عصبانی هستم!» وقتی کـودک بتواند احساسات خود را مستقیما و مانند افراد بالغ بیان کند، شیوه کتک زدن به تدریج متوقف میشود.
🔺احساساتش را تصدیق کنید
کودک میزند چون نمیتواند احساسات خود را به ما منتقل کند. وقتی به احساسات کودک آگاه باشید و آن را تصـدیق کنید، دیگر دلیلی برای کتک زدن وجود ندارد. مثـلا به او بگـویید «حتمـا از اینکه به تـو اجـازه ندادهام اینکار را بکنی خیلی ناراحت هستی!» با این جمله به او نشان میدهید که احساس او را درک کردهاید و به او حـق میدهید که احسـاس عصبانیت کند و این طبیعی است. آنچه ما با این کار به او میآموزیم، این است که با روشی غیر از کتک زدن عصبانیت خود را ابراز کند
منبع : چرا فرزندم کتک میزند؟